Camping Le Doumergal

We hadden Camping Le Doumergal ontdekt op zijn website. Op het eerste gezicht leek deze camping nogal gastvrij, ook al was het een beetje oud. Hij werd zelfs beschreven als een drie-sterren camping. We boekten een caravan voor 4 personen. Eenmaal daar aangekomen, wat was onze teleurstelling. De bezoekersparking was onverwelkomend, overal groeide onkruid. De caravan had de schaduw van een huishouden al enkele maanden niet gezien, het stof lag overal. Bovendien was de apparatuur erg dun. Geen magnetron, een buiten gebruik zijnde oven, het moest worden voldaan met een klein gasfornuis. Bovendien waren vliegen invasief, dus moesten we plakband kopen en meer dan 200 in minder dan 10 dagen vangen. Het speelpark voor kinderen was ook begroeid met onkruid. Omdat de zandbank niet beschermd is, dient deze ook als strooisel voor zwerfkatten. Op de hele camping is tuinieren afwezig, gasflessen vol of gebruikt naast onkruid en bloemen die hier en daar groeien. Hoe zit het dan met sanitair? Misschien een simpele opmerking: de salpeter nam bezit van een van de douches waarvan de grootte meer doet denken aan een kast dan een douche. Twee van de drie douches zijn zo oud dat je aan een ketting moet trekken om water te krijgen, warm maar vooral koud. Toegang voor gehandicapten is een maskerade: het is onmogelijk om de gehandicapte douche te bedienen zonder op te staan, en gehandicapte toiletten zijn getimed zodat zodra je uit de stoel zit om op de stoel te zitten, opstaan om het licht weer aan te doen. De verzameling gemeenschappelijke plaatsen is vies en slecht onderhouden. Eindelijk een kleine, nee, een grote opmerking over de baas. Hij brengt zijn tijd door met chatten met stamgasten, en vraagt je naar je dag dat je niet eens uit de auto bent gestapt. Hij neemt voortdurend een drankje met de stamgasten. Zijn reflecties zijn macho en vrouwenachtig. Bovendien zijn het slechte tijden en accepteert geen kritiek of tegenspraak. Eindelijk, de campingomgeving is lawaaierig omdat je in werkelijkheid vastzit tussen een dorpshuis en ezels die graag om 7 uur wakker worden, soms zelfs eerder.