De geheimen van honing maken

Het avontuur begint met de onophoudelijke activiteit van de werkbijen die het gebied rond de bijenkorf afspeuren om nectar en honingdauw te verzamelen. Deze schatbare vloeistof wordt opgeslagen in hun krop, een natuurlijk reservoir (zoals een maag), voordat het wordt teruggebracht naar de bijenkorf. De aard van de nectar, beïnvloed door de flora van herkomst, speelt een cruciale rol in de kleur, smaak en eigenschappen van de afgewerkte honing.
Eenmaal in de bijenkorf brengen de bijen de nectar naar andere werksters die gespecialiseerd zijn in de verwerking ervan.

De nectar begint dan aan een reis van mond tot mond tussen de bijen (een proces dat bekend staat als trophallaxis), dat tot doel heeft de nectar te verdikken door verdamping en te verrijken met enzymen, waardoor de basis van de honing wordt voorbereid.
Deze collectieve operatie eindigt wanneer de getransformeerde nectar druppelsgewijs in de kelders van de bijenkorf wordt gedeponeerd, waar het wordt gedroogd; totdat het een consistentie en samenstelling heeft bereikt die ideaal is voor honing, onder invloed van de warmte van de bijenkorf en de beweging van de vleugels van de bijen.

Het seizoen en de bloemenomgeving bepalen het tijdstip van de oogst, afhankelijk van het soort honing dat wordt geproduceerd. De bijenvolken die de leiding hebben doen aan veilige en ethische bijenteelt en zorgen ervoor dat de bijen genoeg reserves hebben voor de winter, zelfs als dat betekent dat ze moeten stoppen met oogsten in het geval van een tekort.
Het oogsten gebeurt zorgvuldig, frame voor frame, waarbij er vooral op wordt gelet dat de bijen niet worden gestoord en alleen frames worden meegenomen die voldoende honing bevatten.

In het honinghuis laten de ontbolsterde frames hun honing los, die vervolgens wordt gecentrifugeerd. De honing wordt verzameld in rijpingscellen zodat eventuele onzuiverheden naar de oppervlakte komen en worden verwijderd, waardoor de natuurlijke kwaliteiten van de honing behouden blijven.

Tot slot wordt de pure, rijpe honing zorgvuldig verpakt in potten, klaar om van te genieten. Elke pot is een bewijs van het harde werk van de bijen en de inzet van de imker voor een respectvolle productie van hoge kwaliteit.

En ja, je hoeft alleen nog maar van de honing te genieten. Lekker!
Voor ça biedt Frankrijk, met zijn klimatologische en florale diversiteit, heerlijke honingsoorten die elk de unieke kenmerken van de regio van herkomst weerspiegelen!

Beroemd om zijn Lavendelhoning, biedt de Provence een zeer geurige bloemenhoning, gewaardeerd om zijn delicate smaak en therapeutische eigenschappen. Het mediterrane klimaat draagt ook bij aan de productie van tijm-, rozemarijn- en eikenhoning.

De Alpen zijn beroemd om hun berghoning, rijk aan bloemenvariëteiten. De aciahoning, helder en vloeibaar, wordt zeer gewaardeerd, net als de virrenhoning, donkerder en met houtachtige noten.

Het prachtige eiland produceert de honing met beschermde oorsprongsbenaming "Miel de Corse - Mele di Corsica", bekend om zijn aromatische complexiteit. Ga op vakantie naar Corsica en vertrek niet zonder je potje miel de maquis van de lente of de herfst.

De Limousin staat bekend om zijn honing eik, met zijn krachtige en licht bittere smaak, zeer gewild vanwege zijn antioxiderende karakter en eigenschappen.

Een regio rijk aan dennenbossen, Aquitaine produceert een karakteristieke pijnboomboning, met harsachtige noten en een amberkleur.

In Zuid-Frankrijk ontdek je amandelhoning, afkomstig van de vele amandelbomen in de Occitania regio. De smaak is zoet en licht bitter en wordt zeer gewaardeerd door kenners.

Tot slot produceren Brittannië en Normandiëeen wildebloemenhoning met maritieme noten, evenals de zeldzamere boekweithoning, met zijn uitgesproken smaak en donkere kleur.